லண்டன் ஒலிம்பிக்ஸ்


லண்டன் ஒலிம்பிக்ஸ் துவக்க விழா நிகழ்ச்சி இரண்டு பேருக்காக நினைவில் தங்கி விடும். 

வழக்கமான இரண்டாம் உலகப் போர் நோஸ்டால்ஜியாவைத் தவிர்த்து, பிரிட்டிஷ் நகைச்சுவை தூக்கலாகத் தெரிய ஒரு பிரம்மாண்டமான நாடகம் போல் வடிவமைத்த டேனி பாயில் முதலாமவர்.

ஜேம்ஸ்பாண்ட் வேடத்தில் டேனியல் கிரெய்க் நடிக்கும் குறும்படத்தில் ‘க்தாநாயகி’யாக எண்பத்தாறாம் வயதில் நடித்துப் புகழைத் தட்டிக் கொண்டு போன எலிசபெத் மகாராணி அவர்கள்.

What a fabulous James Bond Girl, even better than the first of the lot Ursula Andress.

ராணியே நடிக்கிற் போது நாமும் நடிக்கலாமே என்று இங்கேயும் எண்பது கடந்த தலைவர்கள் நினைக்க ஆரம்பிக்கலாம்...

http://www.guardian.co.uk/sport/2012/jul/28/queen-stratford-london-2012-olympics

விவித் பாரதி பேட்டி

விவித பாரதியில் பேட்டிக்காக அழைத்திருந்தார்கள். பத்து வருடத்துக்கு மேலாகி விட்டது சென்னை வானொலி நிலையத்துக்குப் போய். தொண்ணூறுகளில் அவ்வப்போது ஓலை அனுப்புவார்கள் - ‘அழுகை’ என்ற பொருளில் சிறுகதை பதினைந்து நிமிடத்துக்கு மேல் போகாமல் எழுதி எடுத்து வந்து படியுங்கள்’. அப்படிப் படித்த கதைகளை ஒரு தொகுப்பாகக் கொண்டு வந்திருக்கலாம்.. பிரதி இல்லாமல் தொலைந்து விட்டன் அவை. 

ஒரு நிகழ்ச்சியில் நானும் நண்பர் வண்ணதாசனும் கலந்துரையாடினோம். நிகழ்ச்சி முடிந்து நாங்கள் மனம் விட்டுப் பேசியது வானொலியில் வந்ததை விட அதிகம்.

இது பில்லா படத்துக்கான கலந்துரையாடல். வானொலி நிலைய வளாகத்துக்குள்ளே Commercial Broadcasting Service கட்டடத்தில் நடந்தது.   நேரடி ஒலிபரப்பு. phone in என்பதால் அவ்வப்போது ‘ஊரப்பாக்கத்துலே இருந்து அர்ஜுனன் பேசறேங்க வணக்கம் ஹலோ கேக்குது சொல்லுங்க..’ ரக உரையாடல்.

அதையும் சுவையாக நிகழ்த்தினார் நிலைய நண்பர் கமலக் கண்ணன். அன்பான வரவேற்புக்கு நிலைய நிர்வாகி டாக்டர் சேயோனுக்கு நன்றி சொல்ல வேண்டும்.

அழைத்து உரையாடிய குரல்களுக்கு நடுவே ஒரு பழக்கமான குரல். மகள். படத்தைப் பற்றிய தன் விமர்சனத்தைத் தெளிவாகச் சொன்னாள். சிவகங்கையில் நிகழ்ச்சியைக் கேட்ட நண்பர்கள் பாராட்டியது அவரைத்தான்.

நிகழ்ச்சி முடிய ஐந்து நிமிடம் முன்பு அழைத்ததும் தொலைபேசியில் வந்து வாழ்த்திப் பேசிய நண்ப்ர் கிரேசி மோகனுக்கு நன்றி சொல்ல மாட்டேன். ‘கிரேசி முதல் கிரேசி வரை’ புத்தகத்தை விரைவில் முடித்து வெளியிட முயன்று கொண்டிருக்கிறேன். கிருஷ்ணார்ப்பணம்.

சமூக அத்துகள்

சமூக அத்துகள்


ஆசிரிய நண்பர் ஒருவரோடு பேசிக் கொண்டிருந்தேன். ஒன்ப்து பத்து வகுப்பு மாணவர்களுக்குப் போதிப்பவர்.

வகுப்பில் ஒரு பையன் எப்பவும் இறுக்கமா முகத்தை வச்சுக்கிட்டு கடேசி பெஞ்சிலே உக்காந்திருப்பான் சார். நேத்து பாத்தா, ரொம்ப டிஸ்டர்ப்டா பாடத்தைக் கூடக் கவனிக்காம இருந்தான். பாதி வகுப்பிலே டெஸ்கிலே கவுந்து தூங்க வேறே ஆரம்பிச்சுட்டான்.

எழுப்பி வகுப்பு முடிஞ்சதும் ஸ்டாப் ரூம்லே கூட்டிப் போய்ப் பேசினேன். பார்ட் டைம் வேலை பார்க்கறானாம். நல்லது தான், மத்த நாட்டுலே எல்லாம் செய்யறது தான். சொந்தக் கால்லே நிக்க பாலபாடம். ஆனா படிப்பை பாதிக்காம வச்சுக்கோன்னேன்.

ராத்திரி முச்சூடும் வேலை பார்த்தேன் சார். ஸ்கூல் யூனிபார்முக்கு 200 ரூ காசு அடைக்கணுமில்லே. அதுக்குத்தான்.

அதுக்கு எதுக்குடா நீ வேலை பார்க்கணும்? அப்பாரு?

விட்டுட்டு ஒரு பொம்பளையை இட்டுக்கிட்டு ஓடிட்டார் சார்.

நான் காலையில் எழுந்ததும பல் விளக்குவேன் என்கிற மாதிரி சாதர்ரணமாச் சொன்னான்.

அம்மா கிட்டே கேக்க வேண்டியதுதானே?

அது ராத்திரி வேலைக்குப் போனா வரும்போது நான் இஸ்கூல் கிளம்பிடுவேன்.

நர்ஸாடா?

இல்லே, ஓட்டல்லே. யார் யாரோ வந்து கூட்டிப் போவாங்க.

நம்ப முடியாம பர்த்தேன் சார் என்றார் ஆசிரியர்.

நேத்து காலையிலே அம்மா சீக்கிரமே வந்துடுச்சு. யூனிபார்ம் பணம் கேட்டேன். இல்லேன்னுடுச்சு. சோறு போடும்மான்னேன். அடிக்க வருது. வாயிலே சாராய வாடை.

ஆசிரியர் கேட்டுக் கொண்டு கூட நடந்த என்னைப் பார்த்தார்.

என்ன செய்யப் போறிங்க வாத்தியாரே?

பையன் அம்மாவைப் பார்த்துப் பேசி அறிவுரை சொல்லப் போறேன். 40 பேர் படிக்கிற வகுப்பிலே 20 பேர் குடும்பத்திலே ஏதாவது பிரச்சனை, எல்லா பெற்றோரையும் பார்க்கப் போறேன்.

வேண்டாம் என்றேன். தலைமை ஆசிரியரிடம் முடிந்தால் எழுத்தில் கொடுத்து கவுன்சிலிங் ஏற்பாடு செய்யுங்கள். உங்க சமூக அத்துகளை மீற வேணாம். Please have role clarity about your job. I appreciate your social concern. But for your good, maintain the social distance. உங்கள் அத்துகளை மீறுவது உங்களுக்கே பாதகமாக முடியலாம்.

பெரம்பலூர் சம்பவ்ம் இதைத்தான் உறுதி செய்கிறது.

ஏன்னு கேட்டா. இன்னிக்குப் பெரியவங்க இல்லே. குழந்தைகள் கூட குழந்தைகள் இல்லே.

முத்துலிங்கம் சார் கதை ‘கொழுத்தாடு பிடிப்பேன்’ படிச்சிருக்க்கிங்களா?